کد مطلب:369776 شنبه 7 اسفند 1395 آمار بازدید:218
»»» فهرست کتاب
نیایش چهل و پنجم
. دعای آن حضرت است در وداع ماه رمضان .
ای خداوندی که در برابر نعمتهایی که بندگانت را ارزانی می داری به پاداشت رغبتی نیست .
ای خداوندی که از بخشیدن پشیمان نمی شوی .
ای خداوندی که پاداش عمل بنده را نه برابر عمل ، بلکه بیش از آن می دهی .
نعمتت بی هیچ سابقه است و عفو تو بر مقتضای فضل و احسان توست و عقوبتت بر آیین عدالت است و هر چه تقدیر کنی خیر ما در آن است .
اگر عطا کنی ، عطای خویش به منت نیامیزی و اگر منع کنی ، منع کردنت نه از روی ستم باشد .
پاداش نیک دهی کسی را که سپاست گوید ، با آنکه تو خود او راسپاس گفتن الهام کرده ای .
جزای خیر دهی کسی را که تو را بستاید ، با آنکه تو خود او راستایشگری آموخته ای .
عیب کسی را می پوشی که اگر می خواستی ، رسوایش می ساختی .
به کسی عطا می کنی که اگر می خواستی ، عطا از او باز می گرفتی . و آن دو یکی در خور آن بود که رسوایش کنی و یکی سزای آن بود که عطای خویش از
او بازگیری . ولی تو ای خداوند ، کار خود بر تفضل بنانهاده ای و قدرت خود را بر گذشت از گناهان جاری داشته ای .
با آنان که تو را عصیان کنند ، با بردباری رویاروی شوی و آنان را که آهنگ ستم بر خود کنند ، مهلت دهی . آری ای پروردگار من ، مهلتشان دهی و با آنان مدارا کنی ، باشد که به سوی تو باز گردند ، و چاره کارشان به تو به سپاری ، تا آن که باید هلاک شود به خلاف رضای تو در مهلکه نیفتد و آن که از نعمت تو مست غرور شده و طریق شقاوت در پیش گرفته بدبخت نگردد ، مگر آنگه که دیگرش عذر نماند و حجت بر اوتمام شود . همه اینها از روی کرم و عفو توست ای خدای بخشنده وسودی است که از عطوفت تو حاصل گردد ، ای خدای بردبار .
ای خداوند ، تویی که در عفو به روی بندگانت گشوده ای و آن راتوبه نامیده ای . و برای رسیدن به این در ، آیاتی را که بر پیامبرت وحی کرده ای راهنما ساخته ای ، تا کسی آن در گم نکند ، که تو ای خداوندی که بزرگ و متعالی است نام تو ، خود گفته ای : «به درگاه خدا توبه کنید ، توبه ای از روی اخلاص باشد که پرودگارتان ، گناهانتان را محو کند وشما را به بهشتهایی داخل کند که در آن نهرها جاری است . در آن روز ، خدا پیامبر و کسانی را که به او ایمان آورده اند فرو نگذارد ، و نورشان پیشاپیش و در سمت راستشان در حرکت باشد . می گویند : ای پروردگار ما ،
نور ما را برای ما به کمال رسان و ما را بیامرز ، که تو بر هر کاری توانایی . »(1) پس کسی که از دخول به چنین سرایی سرای توبه پس از گشودن در و بر گماشتن راهنما غفلت ورزد ، چه عذر تواند آورد ؟
ای خدای من ، تو کسی هستی که در معامله با بندگان خود ، همواره به سود آنان در بها می افزایی و می خواهی که در معامله با تو سود برند و به افزون دهی و نزول بر آستان تو کامیاب شوند ، که تو خود گفته ای بزرگ و متعالی است نام تو و بلند است مرتبت تو«هر کس کار نیکی انجام دهد ، ده برابر به او پاداش داده شود و هر که کار بدی انجام دهد ، تنها همانند آن کیفر بیند . »(2) و نیز تو خود گفته ای : «مثل آنان که مال خودرا در راه خدا انفاق می کنند مثل دانه ای است که هفت خوشه بر آورد ، و در هر خوشه ای صد دانه باشد ، خدا پاداش هر که را که بخواهد ، چندبرابر می کند . »(3) و نیز تو خود گفته ای : «کیست که به خدا قرض الحسنه دهد ، تا خدا بر آن چند برابر بیفزاید ؟ »(4) و نظایر این آیات که در قرآن درباب مضاعف شدن حسنات نازل کرده ای .
بار خدایا ، تویی که به وسیله وحیی که از عالم غیب فرستادی و به ترغیب خویش ، آدمیان را به چیزهایی راه نمودی که اگر پنهان می داشتی ، از دیدگانشان پنهان می بود . گوششان از شنیدن آواز آن ناتوان و اندیشه هایشان از تصور آن عاجز می آمد ، که تو خود گفته ای :
«مرا
یاد کنید تا شما را یاد کنم . مرا سپاس گویید و ناسپاسی من مکنید . »(5) و نیز گفته ای : «اگر مرا سپاس گویید ، بر نعمت شما می افزایم و اگر کفران کنید بدانید که عذاب من سخت است . »(6) و گفته ای :
«بخوانید مرا ، تا شما را پاسخ گویم . آنهایی که از پرستش من سرکشی می کنند زودا که در عین خواری به جهنم در آیند . »(7) بار خدایا ، دعای بندگان را به درگاه خود ، عبادت خوانده ای و ترک آن را خودپسندی وسرکشی ، و کسانی را که از آن سر بر تابند وعده جهنم و خواری آن داده ای . از این روست که تو را به نعمت و بخششت یاد کردند و به فضل واحسانت سپاس گفتند و هم به فرمان تو ، تو را به دعا خواندند ، و در راه توصدقه دادند تا به ثوابشان بیفزایی ، و در آن بود رهاییشان از خشم تو وکامیابیشان به خشنودی تو .
بار خدایا ، اگر یکی از آفریدگان تو ، آفریده دیگر را چنان راهنمایی کرده بود که تو بندگانت را راهنمایی کرده ای ، او را به صفت انعام واحسان متصف می ساختند و به هر زبان می ستودندش . پس حمدو سپاس تو را ، تا هر زمان که سپاست توان گفت و تا آنگاه که بر حمد تولفظی باقی است و معنایی که در این طریق بهره ای از آن توان یافت .
ای خداوندی که احسان و فضل خویش به بندگانت عطا کرده ای وآنان را در بخشش و عطا غرقه ساخته ای . آثار نعمت تو بر ما چه آشکاراست و احسان تو در حق ما
چه بسیار . و چه بسیار ما را به بر و نیکی خویش مخصوص گردانیده ای .
ما را به دین برگزیده خود ، آیین پسندیده خود ، شریعت سهل وآسان خود هدایت کردی و دیدگانمان را بینا ساختی که به تو تقرب جوییم و به مقام کرامت تو واصل آییم .
بار خدایا ، یکی از این برگزیده ترین وظایف و خاص ترین واجبات ، ماه رمضان را قراردادی . ماهی که آن را از میان دیگر ماهها ویژگی دیگری بخشیده ای و از میان همه زمانها و روزگارها اختیارش کرده ای و بر همه اوقات سال برتری اش نهاده ای ، زیرا که در آن قرآن و نور نازل کرده ای و بر تکالیف مؤمنان چند برابر افزوده ای و روزه را در آن واجب داشته ای و مردمان را به بر پای خاستن برای عبادت خود ترغیب کرده ای و شب قدر را که از هزار ماه بهتر است تجلیل فرموده ای . و چون رمضان را به ما عطا کردی ، ما را بر دیگر امتها فضیلت نهادی و از میان پیروان دیگر کیشها برگزیدی . پس ما به فرمان تو روزش را روزه داشتیم و شبش را به نماز برخاستیم ، و با روزه داشتن و نماز خواندن دراین ماه به رحمتی که ما را ارزانی داشته بودی روی نهادیم و آن را وسیله نیل به ثواب تو قرار دادیم . تویی که هر چه از تو خواهند توانی داشت وآنچه از فضل و احسان تو طلبند توانی داد و به خواستاران مقام قرب خود نزدیک هستی .
ای خداوند ، ماه رمضان در میان ما بس ستوده زیست و ما را مصاحب و یاری نیکو بود و گرانبهاترین سودهای مردم جهان را به ما ارزانی داشت .
اما چون زمانش به سر رسید و مدتش و شمار روزهایش پایان گرفت ، آهنگ رحیل کرد .
ای خداوند ، اینک با او وداع می کنیم ، همانند وداع با عزیزی که فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگین و گرفتار وحشت تنهایی کند ، عزیزی که او را بر ما پیمانی است که باید نگه داریم و حرمتی که باید رعایت کنیم و حقی که باید ادا نماییم . پس ، اکنون می گوییم :
بدرود ای بزرگ ترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا .
بدرود ای گرامی ترین اوقاتی که ما را مصاحب و یار بودی ، ای بهترین ماه در همه روزها و ساعتها .
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها ، ای ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند .
بدرود ای یار و قرینی که چون باشی ، قدرت بس جلیل است و چون رخت بر بندی ، فراقت رنج افزا شود . ای مایه امید ما که دوریت برای مابس دردناک است .
بدرود ای همدم ما که چون بیایی ، شادمانی و آرامش بر دل ما آری وچون بروی ، رفتنت وحشت خیز است و تألم افزای .
بدرود ای همسایه ای که تا با ما بودی ، دلهای ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان .
بدرود ای یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادی و ای مصاحبی که راههای نیکی و فضیلت را پیش پای ما هموار ساختی .
بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند ، در تو چه بسیارند ، و چه نیکبخت است آن که حرمت تو نگه داشت .
بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودی و چه بسا عیبها که پوشیده داشتی .
بدورد
که درنگ تو برای گنهکاران چه به درازا کشید و هیبت تو دردل مؤمنان چه بسیار بود .
بدرود ای ماهی که هیچ ماه دیگر را توان همسری با تو نیست .
بدرود ای ماهی که تا تو بودی ، امن و سلامت بود .
بدرود ای آن که نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندی .
بدرود که سرشار از برکات بر ما در آمدی و ما را از آلودگیهای گناه شست و شو دادی .
بدرود که به هنگام وداع از تو نه غباری به دل داریم و نه از روزه ات ملالتی در خاطر .
بدرود که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناک .
بدرود که چه بدیها که با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد .
بدرود تو را و آن شب قدر تو را که از هزار ماه بهتر است .
بدرود که دیروز که در میان ما بودی آزمند ماندنت بودیم و فردا که ازمیان ما خواهی رفت آتش اشتیاق در دل ما شعله خواهد کشید .
بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده ایم . و بر آن برکات که پیش از این ما را داده بودی و اینک از کفش داده ایم .
بار خدایا ، ما آشنای این ماهیم ، ماهی که ما را بدان شرف و منزلت دادی و به برکت نعمت و احسان خویش روزه داشتنش را توفیق دادی ، در حالی که مردمان شقی قدرش را نشناختند و شور بختی خویش را ازفضیلتش محروم ماندند .
ای خداوند ، تو بودی که ما را برگزیدی
و به شناخت این ماه توفیق عنایت کردی و به سنت آن راه نمودی . تو بودی که ما را توفیق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانی داشتی ، هر چند ما قصور ورزیدیم و اندکی از بسیار به جای آوردیم .
بار خدایا ، حمد تو راست در حالی که به بدکرداری خویش اقرارمی کنیم و به تبهکاری خویش معترفیم . برای رضای توست اگر دراعماق دلمان پشیمان شده ایم و از سر صدق از تو پوزش می طلبیم . پس در برابر قصوری که در این ماه در طاعت تو ورزیده ایم ، ما را پاداشی ده که به یاری آن بر فضیلت مرغوب دست یابیم و آن اندوخته های گوناگون را که به آن مشتاق شده ایم بستانیم . عذر تقصیر ما را در ادای حق خود بپذیر و عمر ما را تا رمضان دیگر دراز کن . و چون به رمضان دیگر رسیدیم ، یاریمان ده تا آن سان که سزای خداوندی توست عبادتت کنیم و ما را به منزلتی رسان که سزاوار طاعت توست و به چنان اعمال شایسته ای برگمار که ادای حق تو را در این رمضان و رمضان دیگر ، بایسته باشد . بار خدایا ، در این ماه اگر قصد گناه کرده ایم ، یا مرتکب آن شده ایم ، یا به عمد خطایی از ما سر زده ، یا از سر فراموشی ستمی بر خود رواداشته ایم ، یا پرده حرمت دیگری را دریده ایم ، بار خدایا ، بر محمد وخاندانش درود بفرست و گناه ما در پرده اغماض فرو پوش و ما را عفوکن و در برابر دیدگان شماتت کنندگان قرار مده و زبان طاعنان در حق مادراز مگردان و ما را به رأفت پایان نیافتنی
و فضل و کرم نقصان ناپذیرخود به کاری برگمار که خطاهایی را که در این ماه مرتکب شده ایم و توآن را نپسندیده ای ، از میان ببرد یا فرو پوشد .
بار خدایا ، درود بفرست بر محمد و خاندان او . ما از سپری شدن رمضان اندوهگینیم ، تو ما را بر اندوه این فراق پاداش خیر ده و این روزعید و روز روزه گشادن را بر ما مبارک گردان . چنان کن که روز عید ازشمار بهترین روزهایی باشد که بر ما گذشته و عفو تو را به سوی ماآورده و گناه ما را زدوده است . بار خدایا ، گناهان آشکار و نهان ما رابیامرز .
ای خداوند ، با به پایان رسیدن این ماه ما را از لوث گناه پاک نمای وبا رفتنش ، از ورطه گناهان برهان و از نیکبخت ترین کسانی قرار ده که در آن به عبادت تو پرداخته اند و نصیبشان از همه بیشتر بوده و بیش ازهمه از آن بهره یافته اند .
بار خدایا ، اگر کسی از بندگان تو ، حق این ماه آن چنان که شایسته اوست رعایت کرده و حرمتش نگه داشته و وظایف خود و احکام آن را به جای آورده و از گناهان پرهیز کرده و به تو تقرب جسته ، آن سان که خشنودی تو نصیبش شده و رحمت تو بر او روی نهاده ، ای خداوند ، همانند مزدی که او را می دهی ، از خزانه بی نیازیت به ما نیز ارزانی دار وچند برابر آن از فضل خود عطا فرمای ، که خزاین فضل تو را نقصان نیست ، بلکه همواره در افزایش است ، و معادن احسان تو دستخوش فنا
نشود و بخشش تو چه بخششی گواراست .
بار خدایا ، بر محمد و خاندانش درود بفرست و برای ما مزدی بنویس چونان مزد کسی که این ماه را تا روز قیامت روزه داشته و تو راعبادت کرده است .
ای خداوند ، ما در این روز فطر ، روز عید و شادمانی مؤمنان ، روزاجتماع مسلمانان به گرد یکدیگر ، از هر گناه که مرتکب شده ایم و از هرکار زشت که زین پیش از ما سر زده ، و از هر خیال بد که در دل خود پنهان داشته ایم ، توبه می کنیم ، توبه کسی که در دل خیال بازگشتش به گناه نیست و بار دیگر به گناه باز نگردد ، توبه ای بی بازگشت ، عاری ازهر گونه شک و ریب . بار خدایا ، چنین توبه ای را از ما بپذیر و از ما خشنودشو و ما را در آن توبه ثابت قدم گردان .
ای خداوند ، روزی ما ساز خوف از عقاب جهنم را و شوق به نعیم بهشت را ، تا لذت آنچه را که از تو خواسته ایم در یابیم و از اندوه آنچه ازآن به تو پناه می آوریم وارهیم .
ای خداوند ، ما را در شمار توبه کنندگانی در آور که محبت خود را به آنان ارزانی داشته ای و پذیرفته ای که به طاعت تو باز گردند ، ای دادگرترین دادگران .
ای خداوند ، از پدران و مادران و همکیشان ما ، آنان که دیده از جهان بسته اند و آنان که هنوز جام مرگ ننوشیده اند ، در گذر .
بار خدایا ، بر محمد پیامبر ما و خاندان او درود بفرست همچنان که بر ملائکه مقربین خود درود فرستاده ای . و بر او و
خاندانش درودبفرست ، آن سان که بر پیامبران مرسل خود درود فرستاده ای . و درودبفرست بر او و خاندانش ، آن سان که بندگان صالح خود را درودفرستاده ای ، درودی بر تر از درود آنها ، ای پروردگار جهانیان . درودی که برکت آن به ما رسد و سود آن نصیب ما گردد و سبب استجابت دعای ما شود ، که تو کریم تر کسی هستی که بدو رغبت توان یافت وکارسازترین کسی هستی که بدو توکل توان کرد و تو خود بخشنده ترین کسان به سائلان درگاه خود هستی . و انت علی کل شی ء قدیر .